Podstawowym dokumentem prawnym, regulującym parametry wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, jest Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 07.12.2017 r.

Można je pobrać z naszej strony POBIERZ

Parametry mikrobiologiczne wody.
Parametry fizyko-chemiczne wody
Parametry radiologiczne wody
Opis zanieczyszczeń wody
Informacje o wodzie
Woda a wysiłek fizyczny

Podstawowe wymagania mikrobiologiczne:

• Escherichia coli : 0 / 100 ml
• Enterokoki : 0 / 100 ml
• Bakterie grupy coli : 0 / 100 ml
• Ogólna liczba mikroorganizmów po 48 godz., w 36 +/- 2 st.C : 50 / 1 ml
• Ogólna liczba mikroorganizmów po 72 godz., w 22 +/- 2 st.C : 100 / 1 ml
• Clostridium perfringens (łącznie ze sporami) : 0 / 100 ml
• Legionella sp. : < 100 / 100 ml (wymóg dla wodyciepłej)

Podstawowe wymagania fizyko-chemiczne:

• Akryloamid : 0,1 ug / l
• Antymon : 0,005 mg / l
• Arsen : 0,01 mg / l
• Azotany : 50 mg / l
• Azotyny : 0,5 mg / l
• Benzen : 1 ug / l
• Benzo(a)piren : 0,01 ug / l
• Bor : 1 mg / l
• Bromiany : 0,01 mg / l
• Chlorek winylu : 0,5 ug / l
• Chrom : 0,05 mg / l
• Cyjanki : 0,05 mg / l
• 1,2-dichloroetan : 3,0 ug / l
• Epichlorohydryna : 0,1 ug / l
• Fluorki : 1,5 mg / l
• Kadm : 0,005 mg / l
• Miedź : 2,0 mg / l
• Nikiel : 0,02 mg / l
• Ołów : 0,025 mg / l
• Pestycydy : 0,1 ug / l (sumarycznie 0,5 ug / l)
• Rtęć : 0,001 mg / l
• Selen : 0,01 mg / l
• Trichloroeten i tetrachloroeten (sumarycznie) : 10 ug / l
• Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne (sumarycznie) : 0,1 ug / l
• THM (sumarycznie) : 100 ug / l
• Jon Amonowy : 0,5 mg / l
• Barwa : 15 mg / l
• Chlorki : 250 mg / l
• Glin : 0,2 mg / l
• Mangan : 0,05 mg / l
• Mętność : 1 NTU
• Ogólny węgiel organiczny : 5,0 mg / l
• pH (odczyn) : 6,5 - 9,5
• Przewodność : 2500 uS / cm
• Siarczany : 250 mg / l
• Smak : akceptowalny
• Sód : 200 mg / l
• Utlenialność z KMnO4 : 5 mg / l
• Zapach : akceptowalny
• Żelazo : 0,2 mg / l
• Bromodichlorometan : 0,015 mg / l
• Chlor wolny : 0,3 mg / l
• Chloraminy : 0,5 mg / l
• Chlorany i chloryny (sumarycznie) : 0,7 mg / l
• Ozon : 0,05 mg / l
• Formaldehyd : 0,05 mg / l
• Ftalan dibutylu : 0,02 mg / l
• Magnez : 30-125 mg / l
• Srebro : 0,01 mg / l
• Tetrachlorometan (czterochlorek węgla) : 0,002 mg / l
• Trichlorobenzeny (sumarycznie) : 0,02 mg / l
• 2,4,6-trichlorofenol : 0,2 mg / l
• Trichlorometan (chloroform) : 0,03 mg / l
• Twardość : 60-500 mg / l

Wymagania radiologiczne:

• Tryt : 100 Bq / l
• Całkowita dopuszczalna dawka (wyłączając: tryt, potas-40, radon i produkty rozpadu radonu) : mSv / rok

Opis zanieczyszczeń w wodzie:

• Aluminium - Do niedawna uważano, że glin (aluminium) jest pierwiastkiem obojętnym dla zdrowia, a jego stosowanie w wielu wyrobach - naczyniach kuchennych i lekach - nie budziło wątpliwości naukowców. Ten lekki, srebrzystobiały metal o ciężarze około 1/3 ciężaru żelaza jest najbardziej rozpowszechnionym metalem na kuli ziemskiej. Pełni największą rolę w przemyśle ze wszystkich metali lekkich. Glin należy do bardzo reaktywnych pierwiastków. Na powietrzu pokrywa się natychmiast ochronną warstwą tlenków. Jest silnym reduktorem. Aluminium przedostaje się do organizmu na ogół z artykułów spożywczych, w których stosowany jest jako dodatek, a także przechodzi do pożywienia gotowanego w aluminiowych garnkach, zapiekanego w folii aluminiowej lub przechowywanego w kartonach powlekanych folią aluminiową czy puszkach. Badania wykazały, że szczególnie skażone tym metalem są puszkowane kwaśne konserwy warzywne lub owocowe. W paście pomidorowej zapakowanej do blaszanej puszki ilość glinu w ciągu trzech miesięcy przechowywania zwiększa się o 200%, a po sześciu miesiącach o ponad 600%. Wykazano, że pierwiastek ten tworzy trwałe związki, między innymi z fosfolipidami obecnymi w tkance nerwowej i blokuje aktywność enzymów biorących udział w przewodzeniu bodźców nerwowych. Glin jest przyczyną zaników pamięci, obniżenia poziomu intelektualnego i powoduje nadmierną łamliwość kości. W mózgu chorych na Alzheimera stwierdzono obecność aluminium w charakterystycznych dla tej przypadłości złogach amyloidu.
• Arsen - Arsen jest metalem, którego związek znany jako arszenik był od wielu wieków znaną trucizną. Jest metalem o dwóch obliczach. Z jednej strony jest lekarstwem, gdyż działa przeciw anemii, poprawia apetyt i wzmacnia organizm i co ciekawe jest odtrutką na nadmierne dawki selenu, zaś z drugiej strony wysokie stężenie arsenu jest trujące. Arsen rzadko występuje w stanie wolnym. Jego główne rudy składają się z arsenków i siarczków arsenu. Duże złoża arsenu występują w Rosji, Szwecji i Norwegii. Obecnie źródłem arsenu są kopalnie węgla, huty miedzi, zakłady produkcji szkła, detergentów i garbarnie. Związki arsenu są składnikami preparatów farmaceutycznych i barwników. Arsen jest składnikiem śródków ochrony roślin, które używane w nadmiarze powodują wzrost jego zawartości w glebie, a tym samym w roślinach i owocach. Arsen gromadzi się we włosach, paznokciach, skórze, kościach i wątrobie, wywołuje nowotwór krtani i oczu, a także białaczkę szpikową. Jest mniej niebezpieczny niż kadm, beryl, ołów czy rtęć.
• Beryl - Beryl jest pierwiastkiem rzadkim, lekkim, o własnościach antykorozyjnych, a jego zastosowanie przemysłowe jest stosunkowo młode i wiązało sie głównie z wypełnianiem nim wraz z cynkiem kolorowych lamp ulicznych i podświetlanych reklam. Zaniechano tego zastosowania, gdy stwierdzono ich szkodliwość. Zatrucia berylem wystepują juz przy niewielkich jego dawkach i przenoszą się też na potomstwo. Rozpowszechnienie tego pierwiastka wiąże sie z tym, że bombardowany cząsteczkami alfa staje sie wydajnym źródłem neutronów, dlatego używany jest jako paliwo stałe rakiet i w stosach atomowych. Rozwój techniki rakietowej spowodował wzrost jego produkcji, a same rakiety do badań atmosferycznych zużywają go kilka ton, oczywiście trudno ocenić ile zużywają go rakiety wojskowe. Związki berylu jak i on sam są toksyczne powodując chorobę zwaną berylozą. Jego silnie trujące własności powinny spowodować ograniczenie jego stosowania, gdyż co dziesiąty pacjent dotknięty przewlekłym zatruciem berylem umiera.
• Fosfor - Fosfor jest ciałem stałym, niemetalem występującym w kilku odmianach alotropowych. Najbardziej znane to fosfor biały i czerwony. Jest średnio reaktywny chemicznie. Fosfor używa się głównie do wyrobu czystego kwasu fosforowego. Jest on zużywany także przez przemysł zapałczany. Fosfor biały stosuje się do produkcji przedmiotów fosforyzujących. Najpospolitsza odmiana fosforu, a także niektóre związki fosforu, wykazują specyficzną właściwość - świecą w ciemności. Inne odmiany fosforu są używane do wyrobu ognii sztucznych, zapałek i pocisków zapalających. Obecnie jednak fosfor stosuje się głównie do produkcji różnych nawozów sztucznych. Mimo bardzo skromnych początków, chemia fosforu i jego związków stała się istotną dziedziną nauki i podstawą ważnych gałęzi przemysłu. Związki fosforu dodawane podczas produkcji mogą spełniać bardzo różną rolę: stabilizującą, emulgującą, zagęszczającą i klarującą. W piekarnictwie polepszają właściwości wypiekowe mąki. Duże zastosowanie znajdują fosforany w przemyśle mleczarskim oraz jako topniki serów. Dietetycy ostrzegają tych, którzy piją duże ilości napojów gazowanych i tych którzy spożywają duże ilości mięsa. Może to powodować nadmiar fosforu w surowicy krwi i zaburzać wchłanianie żelaza, jak również wpływać na stosunek wapnia do fosforanów, co może prowadzić do osteoporozy. Nadmiar fosforu powoduje zakwaszenie organizmu i wypłukiwanie wapnia z kośćca. Upośledza wchłanianie tak ważnych pierwiastków jak magnez, cynk oraz żelazo, co prowadzi do anemii.
• Kadm - Kadm jest srebrzystobiałym, łatwo kształtowalnym metalem. Podgrzany kadm pali się na powietrzu jasnym płomieniem tworząc tlenek (CdO). Kadm i jego związki są bardzo toksyczne, wykazują przy tym efekty kumulacyjne, podobne do związków rtęci. W temperaturach bliskich zeru bezwzględnemu pierwiastek ten wykazuje własności nadprzewodzące. Źródłem kadmu są kopalnie i huty cynku, odpady tworzyw sztucznych, zużyte baterie, ścieki bytowe i przemysłowe oraz nawozy, a także dym papierosowy. Kadm przechodzący do organizmu w niewielkich dawkach do 48 mg dziennie nie jest groźny, ale większe dawki są szkodliwe, gdyż nie są wydalane przez organizm i powodują naruszenie metabolizmu soli wapnia, cynku, żelaza, magnezu i miedzi. Powoduje to bóle mięśni, kruchość kości, uszkodzenie płuc i nerek. Uważa się go za pierwiastek rakotwórczy, jest obecny w tytoniu i dymie papierosowym. Kadm gromadzi się głównie w nerkach, wątrobie, nadnerczach i płucach. Powoduje uszkodzenie nerek, nadciśnienie, deformacje kości, zmiany nowotworowe, zaburzenia nowotworowe i bezpłodność.
• Ołów - Ołow jest jednym z najbardziej szkodliwych pierwiastków wystepujących w przyrodzie. Został on umieszczony na liście najgroźnieszych trucizn. Pierwiastek ten jest znany od przeszło 4,5 tysiąca lat. W starożytności używano go do wytopu broni, naczyń i zbroi. Obecnie ołów ma szerokie zastosowanie w produkcji akumulatorów, amunicji, farb, lakierów, tworzyw sztucznych, w przemyśle szklarskim i pirotechnicznym. Ołów przenika do środowiska i wody głównie w wyniku emisji spalin samochodowych i pyłów z hut, spalania węgla, korodowania rur z zawartością ołowiu, składowania baterii i osadów ściekowych. Ołów po przedostaniu się do wnętrza ustroju jest bardzo toksyczny. Szczególnie szkodliwe jest narażanie się na długotrwałe działanie tego pierwiastka. Powoduje on osłabienie organizmu, anemię i częściowe paraliże (stawy). Dzieci są szczególnie wrażliwe na wpływ tego metalu. Wywołuje on u nich zaburzenia w rozwoju umysłowym, problemy z motoryką i słuchem.Ołowica - choroba wywołana przedawkowaniem ołowiu, wywołuje obstrukcje i nudności, złe samopoczucie, dolegliwości sercowe i bezpłodność, a następnie szarzenie skóry, anemię, uszkodzenie nerwów i mózgu. Dawka ołowiu przekraczająca 35 mg w 100 mililitrach krwi może już wywołać zmiany w centralnym układzie nerwowym człowieka. Ołów gromadzi się głównie w nerkach, wątrobie, kościach i zębach. Powoduje uszkodzenie wątroby i nerek, uszkodzenie komórek mózgu, uszkodzenie kości i uszkodzenie układu nerwowego i naczyniowego.

Informacje o wodzie:

• Dlaczego należy pić wodę? Woda jest niezbędna przy takich procesach jak: regulacja temperatury ciała, rozpuszczanie soli mineralnych oraz transport pożywnienia wewnątrz ciała. Badania dowiodły, że spożywanie odpowiedniej ilości wody dziennie, może zminimalizować chroniczne bóle takie jak: bóle krzyża, migreny, bóle reumatyczne oraz obniżyć poziom cholesterolu i ciśnienia krwi. Ponieważ woda nie zawiera soli, tłuszczu, cholesterolu i kofeiny, nie jest wydalana z organizmu tak jak inne napoje. Woda jest najbardziej naturalnym rozwiązaniem na uzupełnienie dziennego zapotrzebowania organizmu na płyny.
• Ile wody traci człowiek? Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że człowiek traci prawie pół litra wody każdego dnia wyłacznie w skutek oddychania. Średnio człowiek traci codziennie 2,5 litra płynu poprzez oddychanie, pot i układ fizjologiczny.
• Jaka powinna być dzienna racja wody? Odpowiednia ilość wody jest niezbędna dla organizmu, aby podtrzymywać wszystkie jego funkcje. Średnio człowiek spożywa około 6 szklanek płynu dziennie. Jest to wyraźnie poniżej zalecanej dawki, która wynosi 8 szklanek. To, ile wody naprawdę potrzebuje człowiek, jest zależne od ciężaru ciała, stopnia aktywności oraz temperatury otoczenia. Obliczono, że człowiek, którego waga wynosi 56 kg powinien spożyć około 8 szklanek płynu dziennie, zaś osoba ważąca 80 kg - 11 szklanek. Osoby aktywne fizycznie powinny dodać 1 szklankę wody na każdą godzinę wzmożonego wysiłku fizycznego.
• Kiedy wrasta zapotrzebownie na wodę? Dodatkowe ilości wody powinny być spożywane w czasie upałów, w zimniejszym klimacie oraz na dużych wysokościach. Człowiek jest wtedy zmuszony "pracować" na każdy wydech, co powoduje szybsze wydalanie wody z płuc. By zwalczyć skutki suchego powietrza w samolocie, zalecane jest picie jednej szklanki wody na każda godzinę lotu. Odpowiedni poziom płynów pomaga w diecie. Bez jedzenia człowiek jest w stanie przetrwać nawet 6 tygodni, zaś bez picia, tylko niespełna tydzień. Woda jest substancją, której Twoje ciało potrzebuje najbardziej. Kiedy ciało jest odwodnione, człowiek może odczuwać głód i najczęściej sięga po słodycze, by dodać sobie energii. Ale w rzeczywistości ciało potrzebuje wody. Odkryto, że pokarm i napoje zawierające cukier i sztuczne słodziki stymulują apetyt i wzmagają głód. Właśnie dlatego, by zwalczyć głód w czasie diety, dietetycy i lekarze zalecają picie wody.
• Objawy odwodnienia: Lekkie bóle i zawroty głowy wieczorami mogą być pierwszymi objawami odwodnienia. Ponieważ mózg złożony jest w 75% z wody, poważne odwodnienie może podnieść temperaturę ciała, spowolnić pracę mięśni, wpłynąć negatywnie na wytrzymałość i koordynację oraz zwiększyć ryzyko udaru. Jak unikać odwodnienia? Zwracaj uwagę na kolor własnego moczu - im bardziej przeźroczysty tym lepiej.
• Clostridium perfringens (łącznie ze sporami) : 0 / 100 ml
• Legionella sp. : < 100 / 100 ml (wymóg dla wodyciepłej)

Lista zaleceń, które warto zapamiętać:

• Pij więcej wody niż normalnie w przeddzień podróży.
• Podczas podróży samolotem pij jedną szklankę wody na każdą godzinę lotu.
• W czasie upałów zalecane jest picie jednej lub dwóch szklanek wody dziennie więcej.
• Pij więcej wody, kiedy temperatura powietrza spadnie. Twoje ciało potrzebuje więcej energii i wydala więcej wody poprzez układ oddechowy.
• Unikaj odwodnienia w czasie choroby.
• Kofeina i alkohol odwadniają Twoje ciało. Staraj się wypijać dodatkową szklankę wody po każdym kofeinowym lub alkoholowym napoju.
• Kobiety karmiące piersią potrzebują więcej wody.
• Palenie papierosów rownież przyspiesza wydalanie wody z organizmu.

Ćwiczenia fizyczne a woda:

W czasie ćwiczeń fizycznych bardzo ważne jest utrzymywanie stałego poziomu płynów w organizmie. Pragnienie nie zawsze jest odpowiednim wyznacznikiem poważnego ubytku wody z organizmu. Badania wykazały, że często zanim pragnienie zmusi nas do sięgnięcia po szklankę wody, organizm traci dodatkowe pół litra płynów. Podczas ćwiczeń zalecane jest picie wody nie rzadziej niż co 20 minut. Ważne jest również picie wody przed i po wysiłku fizycznym niezależnie od pragnienia. Dzienne zapotrzebowanie na wodę przez niemowlęta i dzieci w wieku szkolnym waha się w zależności od wagi i aktywności. W związku z tym, że niemowlęta nie potrafią okazywać pragnienia, najlepszym sposobem na kontrolowanie poziomu płynów w ich organizmach jest sprawdzanie pieluszek i częstsze zmienianie ich w ciągu dnia. Aktywne fizycznie dzieci w wieku szkolnym odwadniają się nawet szybciej niż niemowlęta i powinny pić szklankę wody za każdym razem przed wyjściem na zabawę na wolnym powietrzu i raz na 30 min. aktywnej zabawy. Osoby starsze są bardziej narażone na efekty odwodnienia. Funkcjonowanie nerek obniża się, sygnały pragnienia stają się bardziej przytłumione, a ich ciało magazynuje mniej wody. Osoby starsze często rownież zażywają medykamenty, ktore moga wpływać odwadniająco. Z tego powodu, osoby w wieku powyżej 70-u lat powinny pić co najmniej zalecaną dawkę płynów dziennie. Często, niestety tak nie jest.